Om te begrijpen wat een cervicale hernia is, is het belangrijk om eerst de basisstructuur van de cervicale wervelkolom te begrijpen. De cervicale wervelkolom is het deel van de wervelkolom dat zich in onze nek bevindt.

Het bestaat uit zeven wervels (C1 tot C7) die zijn gescheiden door tussenwervelschijven. Deze tussenwervelschijven fungeren als schokdempers en zorgen voor flexibiliteit in onze nek, waardoor we ons hoofd kunnen bewegen. Door veroudering, onze (werk)houding en leefstijl kunnen deze tussenwervels beschadigd raken. De tussenwervelschijven hebben niet het vermogen om te herstellen (zoals veel andere weefseltypes in ons lichaam dat wel kunnen).

De halswervelkolom van (schuin van) voren gezien. De tussenwervelschijven zijn blauw en de zenuwen geel.

Als iemand (u) symptomen heeft die wijzen op een cervicale hernia, is het raadzaam om een arts te raadplegen voor een juiste diagnose. De diagnose kan worden gesteld op basis van de anamnese (medisch vraaggesprek), grondig lichamelijk/neurologisch onderzoek, en beeldvormende onderzoeken zoals MRI-scans. Niet elke nekhernia of zenuwbeknelling hoeft een verklaring te zijn voor de klachten. Het is dus heel belangrijk dat de interpretatie van bovengenoemd verkregen informatie wordt overgelaten aan goed getrainde medisch specialisten met een ruime ervaring. Zij kunnen samen met u nagaan of de eventueel gevonden afwijking verklarend zijn voor uw klachten en welke behandeling het beste is in uw specifieke situatie.

De behandeling van een cervicale hernia kan variëren, afhankelijk van de ernst van de symptomen. In milde gevallen kunnen rust, pijnmedicatie en eventueel fysiotherapie voldoende zijn om de klachten te verlichten. In ernstigere gevallen kunnen injecties met corticosteroïden worden gebruikt om ontstekingen te verminderen. Als conservatieve behandelingen niet effectief zijn, kan een operatie worden overwogen om de hernia te corrigeren en de druk op de zenuwen te verlichten.

De nekhernia is met de pijl aangeduid.

Voor een cervicale hernia zijn er verschillende soorten operatieve behandelingen mogelijk, afhankelijk van de ernst en soort van de hernia, de anatomie van de nek, de symptomen en de reactie op niet-chirurgische behandelingen. De meest gebruikte, bewezen effectieve en meest variabel inzetbare methode is de ACDF (Anterior Cervical Discectomy and Fusion). Hiermee kan eigenlijk elke beknelling van een zenuw of het ruggenmerg in de nek worden behandeld.

Hier zijn enkele veelvoorkomende operatieve ingrepen voor een cervicale hernia:

Cervicale discectomie en fusie (ACDF): Dit is een veelgebruikte operatie voor cervicale hernia’s. Bij een ACDF wordt de beschadigde tussenwervelschijf verwijderd om de druk op de zenuwen te verlichten. Vervolgens wordt de lege ruimte tussen de aangrenzende wervels vastgezet met een cage (blokje uit titanium). Hierdoor ontstaat een stevige fusie tussen de wervels, waardoor ze als één geheel kunnen genezen en de stabiliteit van de wervelkolom wordt hersteld. Een recidief hernia (hernia op dezelfde plek) is hierdoor eigenlijk uitgesloten.

Cervicale foraminotomie: Deze operatie is gericht op het vergroten van het foramen (het openingetje aan de zijkant van de wervelkolom waar de zenuwwortels uitsteken) om de beknelde zenuwwortels te bevrijden. Het is meestal geschikt voor specifieke gevallen waarbij de zenuwwortels bekneld raken in het foramen.

Elke operatie heeft zijn specifieke voor- en nadelen, en de keuze van de operatieve behandeling hangt af van de specifieke omstandigheden van de patiënt, de locatie en de ernst van de hernia, evenals de voorkeur van de chirurg. Voordat een operatie wordt overwogen, zal de arts gewoonlijk eerst proberen om de symptomen van de cervicale hernia te behandelen met conservatieve methoden, zoals rust, fysiotherapie en medicatie.

Chirurgie wordt meestal pas overwogen als de symptomen aanhouden of verergeren en andere behandelingen geen effect hebben gehad. Het is belangrijk om met een gekwalificeerde specialist te overleggen om de beste behandelingsoptie te bepalen op basis van de individuele situatie.

– Wondpijn
– Nekpijn
– Schorre stem
– Gevoeligheid bij het slikken.

Deze klachten herstellen vrij snel vanzelf en u hoeft zich hier geen zorgen om te maken. Soms is het nodig om gedurende de eerste weken na de operatie pijnstillers te nemen. De zenuw is lang bekneld geweest door de nekhernia. Na de operatie is de beknelling opgeven, maar de zenuw is vaak nog geïrriteerd en moet nog herstellen. Deze irritatie kan zich uiten in (toegenomen) doofheid en tintelingen. Ook deze klachten verbeteren binnen een aantal weken vanzelf. Wij raden het af om in de eerste 8 weken na de operatie een fysiotherapeutische behandeling voor de nek of schouder te ondergaan.

De huid wordt niet gehecht, er hoeven dus geen hechtingen te worden verwijderd.In principe mag u direct na de operatie uit bed en voorzichtig alles bewegen. Ook uw hoofd en nek mag u zonder beperkingen bewegen zolang het geen abrupte bewegingen zijn. Autorijden wordt in de eerste zes weken na de operatie afgeraden.

Lichte huishoudelijke taken mag u vrij snel op geleide van de pijn weer opnemen. Dit betekent dat u alleen activiteiten mag uitvoeren die u geen pijn doen. Probeert u aan te voelen welk effect bepaalde activiteiten op uw nek- en armpijn hebben. Zware taken als stofzuigen en het opmaken van bedden wordt in de eerste zes weken na de operatie afgeraden.

Wij adviseren om de eerste vier tot zes weken niet te sporten. Fietsen op een hometrainer mag op geleide van de klachten direct al. Fietsen op straat de eerste weken liever niet. Contactsporten dient u 3 maanden te staken.