De knieprothese operatie van Hermine, 72 jaar

Ongeveer dertien jaar geleden begon het me op te vallen dat ik steeds vaker pijn kreeg in mijn rechterknie. Je hoopt in het begin nog dat de pijn vanzelf overgaat. Misschien een verkeerde beweging gemaakt of tijdelijke blessure, maar dat was niet zo. Mijn huisarts stelde fysiotherapie voor. Dat heb ik gedaan. Ook ging ik naar yoga voor de souplesse, maar het bleef een ergernis. Vijf jaar geleden gaf ik bij de huisarts aan dat ik écht toe was aan een volgende stap om de pijn te verminderen. Inmiddels had ik zelf ook veel gezocht op internet en ik vroeg hem om een cortisone injectie. Hij waarschuwde mij dat dit ook schadelijk kan zijn voor de weke delen van de knie, de weefsels onder de huid. Maar ik was zó klaar met de pijn dat ik het risico nam. Als ik toen al was doorgestuurd naar een gespecialiseerde knie kliniek was me veel ellende bespaard gebleven, want het werd alleen maar erger.

Ik vroeg mijn huisarts om een röntgenfoto van de knie en een verwijzing naar Park Medisch Centrum. Gelukkig stemde hij in. Ik had via goede kennissen positieve verhalen over hun specialisten gehoord. Het kleinschalige van de kliniek sprak me ook erg aan. Ik belde naar de receptie en kreeg een afspraak met één van de orthopedisch chirurgen, dokter Saskia Wiersma. Zij bekeek mijn foto en ik bleek artrose in mijn knie te hebben. Door de jaren heen was het kraakbeen opgelost en mijn knie versleten. De enige oplossing voor een pijnvrij leven was een knieprothese. De dokter stelde voor een operatiedatum te plannen en ik kon binnen een week geholpen worden. We bespraken nog wat ik zelf had ondernomen in het voortraject en de cortisone injectie kwam ter sprake. “Dan moet ik u teleurstellen”, zei dokter Wiersma. Na een cortisone injectie moeten we drie maanden wachten met opereren. Die injectie had bij mij niet geholpen omdat dat alleen kan helpen bij een ontsteking en vrijwel niet bij artrose. Maar ja, als je alles van tevoren weet is het makkelijk.

Dat het een knieprothese zou worden zag ik wel aankomen, maar die informatie moest wel even bezinken. Poeh! Waar begin je aan? Mede op aandringen van mijn kinderen en kleinkinderen heb ik toch doorgezet. Ik ben te jong en actief om zo belemmerd te worden in mijn dagelijkse activiteiten. Van Park Medisch Centrum kreeg ik documentatie mee over wat een knieprothese operatie inhoudt. Ook de voorbereidingen die ik moest treffen waren duidelijk omschreven. De informatie was heel compleet, zo stonden er bijvoorbeeld adressen in, waar ik krukken, een toiletverhoger en een looprekje kon lenen. Mijn kleinzoon heeft op marktplaats ook nog een rollator gekocht en daar heb ik veel plezier van gehad.

31 augustus 2022 was het zover. Waar ik tegenop zag was de ruggenprik. Mijn zus had in een ziekenhuis een keer een ruggenprik gehad met veel complicaties dus ik was best nerveus. Bij de anesthesie heb ik ook aangegeven dat ik dit spannend vond en ik ben heel goed gerustgesteld en begeleid. Ik heb ook nog voor het extra roesje gekozen zodat ik de operatie niet bewust heb meegemaakt. Na de operatie ben ik naar een afdeling gebracht om bij te komen en vervolgens weer naar mijn kamer gebracht. De ruggenprik was perfect gedaan en ik kreeg alleen nog wat extra pijnstilling voor de eerste uren. De verpleegsters waren superlief en dokter Wiersma kwam me nog even bezoeken. Ze vertelde me dat ik gerust mijn knie 90 graden mocht buigen en dat alles zeer voorspoedig was gegaan. In de nacht heb ik twee keer op het belletje gedrukt omdat zelfstandig naar het toilet gaan niet mocht. De zuster was er direct.

De volgende ochtend kwam de fysiotherapeut aan mijn bed met instructies en mocht ik worden opgehaald. De dag erop ben ik gebeld door de verpleegster om te informeren hoe het met me ging en of ik nog vragen had. Twee weken later konden de hechtingen verwijderd worden en na ongeveer zes weken liep ik weer rond in huis. Wel met mijn hulpmiddelen in de buurt voor de zekerheid. Fysiotherapie volg ik bij mijn eigen therapeut in plaats van bij Spomed, de fysiotherapie van Park Medisch Centrum. Dat is logistiek handiger en de oefeningen kent mijn therapeut ook.

Ik ben heel erg blij dat ik de stap heb gewaagd en mijn zus Erna, die vorig jaar bij Park Medisch Centrum een nieuwe heup heeft gekregen is ook vol lof. Dit had ik jaren geleden moeten doen, maar ja nogmaals, als je alles van tevoren weet is het makkelijk. Ik ben blij met mijn hernieuwde activiteit en dat gun ik iedereen.