De heupprothese van Frank, 51 jaar

In 2019 kreeg ik pijn in mijn lies en ook net boven mijn knie. Ik woon in een dorp en ging hier naar een fysiotherapeut. Er werd mij verteld dat het waarschijnlijk een ontstoken pees zou zijn. Daar baalde ik van want ik heb een heerlijk druk leven. Zakelijk ben ik heel actief, ik reis ook veel en ik ben zeer fanatiek in tennis, skiën en padel. De oefeningen bij de fysiotherapeut brachten helaas geen verlichting. De pijn belemmerde mijn leven.

Ik ben naar de huisarts gegaan en die gaf mij een verwijzing naar een orthopeed in een ziekenhuis in Utrecht. Het was inmiddels 2020, Covidtijd en ik had zodanige pijn dat ik mijn eigen veters niet kon strikken. Ik ben nog jong en fit en heb een gezond BMI dus dit hoort niet bij mij. Vol goede moed ging ik naar het ziekenhuis. Mijn afspraak bleek met een orthopeed in opleiding. Hij dacht ook aan een ontstoken pees of spier en ik werd doorgestuurd naar de röntgenafdeling. Ik vroeg wanneer ik voor het volgende consult kon komen zodat de foto beoordeelt kon worden. Over vier maanden! Ik ben de foto gaan laten maken en deze direct meegevraagd op cd-rom bij de röntgen. Daarna ging ik weer terug naar mijn huisarts voor overleg. Die wilde mij naar een ander ziekenhuis sturen, ook daar moest ik maanden wachten op een afspraak.

Elke dag met deze pijn leven was mij een dag te veel. We praten inmiddels over december 2020. Ik kon niet meer lopen, niet meer slapen, slikte pijntabletten en was de wanhoop nabij. Inmiddels had ik een andere fysiotherapeut gevonden en daar deed ik tractiebehandelingen. Dan wordt er aan je been even getrokken, bijna uit de kom en dat gaf enkele dagen verlichting. Dat betekende redelijk pijnvrij lopen, maar meer ook niet. Sporten was een no-go. Dit vond ik geen kwaliteit van leven. Om mijn zinnen te verzetten ging ik naar vrienden en daar kwam ik iemand tegen die bij het bedrijf Johnson & Johnson werkt. Zij leveren medische materialen aan klinieken. Hij zag me en zei: “Jij moet naar Park Medisch Centrum in Rotterdam.” Daar had ik nog nooit van gehoord. Ik bekeek de site en vroeg een verwijzing aan mijn huisarts, een röntgenfoto had ik al.

Dezelfde week kon ik terecht voor een consult bij de orthopedie in Park Medisch Centrum. Ik sprak met dokter van Delft. Hij zag mijn foto en zei: “Dit is geen slijtage, dit soort beschadigingen zien we vaak bij trauma, zoals een auto ongeluk. Zonder operatie is de pijn niet te verhelpen.” Hij ging met mijn foto naar dokter Henkus. Dat is één van de drie orthopeden die daar heupprotheses plaatsen en die beaamde het. Een auto ongeluk heb ik gelukkig nooit gehad, maar wel een aantal fikse klappers bij het skiën. Die beschadiging is dus in de loop der jaren fataal geworden.

Ik voelde opluchting dat ik nu in goede handen was, maar ik zag erg op tegen een operatie. Ik heb iets naars ervaren, ik ben ooit in een ziekenhuis te vroeg uit de narcose gekomen. Tijdens de operatie en op de tafel werd ik ineens wakker. Zoiets levert wel trauma op. Toch heb ik ingestemd. Ik kon een paar dagen later worden geopereerd, twee dagen voor kerst. Dat ging ik niet redden met wat ik nog moest regelen met mijn bedrijf dus het werd 14 januari.

Ik had een telefonische afspraak met de anesthesie. Ik vertelde dat ik zodanig bang ben voor naalden en alles wat met een operatie te maken heeft dat ik graag algehele narcose wilde en geen ruggenprik. Helaas heb ik ook een zeer nare ervaring met narcose. Ik werd gerustgesteld dat het echt goedkwam. Ik had vertrouwen en voelde mij positief. De eerste twee weken van januari heb ik gebruikt om zakelijk dingen voor te bereiden.
De fysiotherapeut waar ik tractiebehandelingen had gehad is nu mijn vaste behandelaar.
Hij adviseerde mij de weken tot de operatie te gebruiken om mijn lichaam zo fit mogelijk te krijgen. Zo kreeg ik bijvoorbeeld elektrische spierstimulatie voor mijn bovenbenen.
Ik wilde zo fit mogelijk de operatie ingaan voor een optimaal herstel.Je hebt een aantal zaken nodig ter voorbereiding, zoals bijvoorbeeld een infectiescrub. Ook na de operatie moet je jezelf nog een maand injecteren met trombose spuiten. Dat krijg je netjes thuisgestuurd.

De nacht voor de operatie voelde ik mij toch weer heel nerveus. Ik overwoog zélfs nog om niet te gaan. Ik dacht: “Dan maar levenslang pijn hebben”. Gelukkig heb ik mij er overheen gezet. 14 januari mocht ik mij melden om 6.30. Vanaf het moment dat ik binnenkwam bij Park Medisch Centrum was ik op mijn gemak. Ik voelde mij zó welkom en iedereen was echt heel vriendelijk. Ik werd naar een mooie kamer gebracht en daarna naar de ruimte waar het infuus werd ingebracht. De artsen van de anesthesie waren zo vriendelijk. Tijdens het infuus met slaapmiddel inbrengen bleef de anesthesist bij mij zitten. Hij zei: “Ik blijf bij je, ik heb je dossier gelezen, alles komt echt goed.” Dokter Henkus kwam nog even een praatje maken. Hij maakte ook grapjes en vroeg of ik iets heel fijns kon bedenken om aan te denken. Even later was ik in slaap.

Ik werd wakker op de uitslaapkamer en kreeg een ijsje. Rond 10.00 was ik stabiel en mocht ik terug naar mijn kamer, die deelde ik met een andere patiënt Wim. Daar heb ik nog wat uitgerust en rond 13.00 wilde ik naar het toilet. Ik vroeg een verpleegster of dat kon en ze gaf me een vierpootkruk en begeleidde mij naar de badkamer. Het viel me op dat ik pijnvrij was, maar ik durfde nog niet te vroeg te juichen. De kamer vond ik prima en het eten was ook echt top. Ik vond het bijna een vakantie! De fysiotherapeut kwam met mij oefenen en de volgende dag mocht ik naar huis.

De hechtingen zijn oplosbaar en op de wond zit een enorme pleister. Je krijgt er nog een aantal mee om thuis te vervangen. Na drie weken kwam ik op controle bij dokter Henkus. Hij onderzocht me en hij zei: “Dit is helemaal perfect! Ook al zeg ik het zelf.” Toen moest hij heel hard lachen. Dat is ook het leuke aan deze kliniek, het is heel persoonlijk en je voelt je echt welkom. Voor het na traject kan je via Park Medisch Centrum bij Spomed terecht, maar ik heb gekozen voor mijn eigen fysiotherapeut, daar had ik inmiddels zo’n goede ervaring. Zeker die therapie met spierstimulatie werkt ook heel goed op overtollig vocht in het been.

Vijf weken later stond ik weer op de tennisbaan! Het was niet mijn beste wedstrijd, maar wat voelde het goed! Inmiddels heb ik zelf ook veel mensen doorgestuurd en állemaal zijn ze tevreden. De service die je krijgt bij Park Medisch Centrum is ongekend. Ik ben écht onder de indruk. Wat een topteam! Het verbaast mij heel erg dat zo weinig mensen Park Medisch Centrum kennen. Ze hebben echt de béste specialisten.

Het is inmiddels ruim twee jaar geleden en zelfs van het litteken is niets meer te zien. Ik vond alles echt fantastisch en ben elke dag nog dankbaar dat ik pijnvrij ben. Ik ben vorig jaar voor het eerst weer gaan skiën en dit jaar ga ik weer. Dokter Henkus en zijn team hebben het perfect gedaan maar ik vind dat je als patiënt ook je verantwoording moet nemen. Voor de operatie zorgen dat je zo fit mogelijk bent loont echt de moeite.